t Hoog Laid van Laifde 03
01Snaachts op bèr zöchte ik noar hom,
mien jong, woar ik zo aiweg wies mit bin,
ik zöchte hom, mor vinden dee k hom nait.
02Loat mie mor van bèr ofgoan en rondstrunen in stad,
loat mie zuiken in stroaten en op maarten,
noar mien alderlaifste: naargens kin ik hom vinden.
03Stadswachters op heur ronde kwammen mie tegen:
"Heb ie hom ook zain?
Mien jong, woar ik zo aiweg wies mit bin?"
04k Was heur nog mor naauw verbie,
dou zag ik in ainen mien alderlaifste.
Ik greep hom beet, ik luit hom nait meer lös,
tot ik hom in mien moeke heur hoes brocht haar,
in t binhoes woar ik oet heur geboren bin.
05Ik besweer joe, wichter van Jeruzalem,
bie de herten en hinden in t veld,
wek laifde nait op, doag heur nait oet,
veurdat tied ter heer is.
06Wat komt doar aanzetten oet woestijn,
as zoelen van rook, in wolken van wierook en mirre,
in geuren van kruderij van de koopman?
07Kiek toch ais! t Is Salomo zien aigen droagkoets,
mit sesteg gardisten van Israël der om tou,
08aalmoal soldoaten mit sweerd op zied,
mit haand aan t gevest tegen onroad bie naacht.
09Keunenk Salomo het zok n droagkoets
moaken loaten van cederholt, oet Libanon.
10 Stielen binnen moakt van zulver, leunens van gold,
kuzzen is van roodsangen goud,
koets is van binnen inlegd mit ebbenholt.
11 Kom der oet, wichter van Jeruzalem,
loop hom in muit, wichter van Sion!
Kiek noar Salomo: hai het kroon op,
woar zien moeke hom mit kroond het,
op zien traauwdag, mooiste dag van zien levent.
|
